W reakcji na potrzebę wsparcia psychologicznego dla dzieci i młodzieży w jednym z ośrodków,  rozpoczęliśmy pracę nad programem „Misja Kaszuby” 

Alina (imię zmienione) ma 11 lat. Jej ojciec zginął w Donbasie, matka zaczęła nadużywać alkoholu i zostawiła dziewczynkę kilka lat temu. To dość nieszczęść na jedno dziecko, ale nie koniec w życiu Ali. Wybuchła wojna i jej dom dziecka w marcu 2022 roku został ewakuowany z okręgu Chmielnickiego na Kaszuby do Polski. Skończyło się wszystko, co znane, szanse na spotkanie z biologiczną matką, szkoła, rówieśnicy w kraju. Zaczęło się życie w obcym, choć przyjaznym kraju, nie wiadomo, jak długo. Dziewczynkę sytuacja przerosła, nie radzi sobie z nią psychicznie, ma problemy z nauką. Potrzebuje specjalistycznego wsparcia.

Takich dzieci jak Alina jest w Ośrodku na Kaszubach jeszcze ponad 120. Od maluchów po nastolatki, które lada dzień powinny odnaleźć się w dorosłym życiu, usamodzielnić i znaleźć pracę. Maluchy nie do końca rozumieją, w jakiej są sytuacji. Ale te starsze, nastolatki, nie umieją sobie poradzić ze swoją trudną rzeczywistością i traumami – utratą biologicznej rodziny, a potem wojną i ewakuacją. Wszystko to rodzi w nich niepewność jutra, podważa poczucie bezpieczeństwa. Wiele z nich boryka się z niedostosowaniem społecznym, różnymi dysfunkcjami. Sytuacja ta skutkuje problemami z akceptacją sytuacji, agresją, brakiem motywacji do pobytu w ośrodku.

Dotychczasowi opiekunowie dzieci także są straumatyzowani wojną, ewakuacją. Stresem jest także zmiana życia, mieszkanie w ośrodku z dziećmi 24 godziny na dobę. Są wypaleni.

TPU jest w trakcie realizacji projektu Misja Kaszuby polegającym na organizacji dzieciom z ewakuowanych sierocińców pomocy systemowej. Zbieramy środki na zapewnienie stałego wsparcia terapeutycznego dla dzieci, koordynatora oraz grona opiekunów z odpowiednim wykształceniem i doświadczeniem.

Dobre dzieciństwo tworzy stabilny fundament dorosłego życia. U dzieci osieroconych, pozbawionych miłości rodziców, ten fundament jest trudny do zbudowania. A co dopiero u dzieci, które i tak będąc w tarapatach, doświadczyły wojny i musiały opuścić swój kraj.